Sorun Bende mi?

Durum biraz karışık gibi.Ben de biliyorum bana psikolog şart ama onun da hapı yok ilacı yok konuşarak nereye kadar 35 yaşına geldik halen bekarım.Buraya kadar normal,olabilir..Ama sorun halen evlenmek istememem.Evet bunu ben istemiyorum.Aile olmak,çocuk sahibi olmak beni hem korkutuyor hem de tedirgin ediyor.Daha doğrusu "kimse üstüne alınmasın bu benim iç dünyam" herkes gibi bir evlilik kurumu istemiyorum.Sabah kalk işe git akşam eve gel çoluk-çocuk...Düşününce azab gibi geliyor.Birkaç deneme yaptım evlilik yolunda ama karşılaştığım bayanlar birlikteyken onlar mutlu ben değildim Konuşmalar hep sıradan,tekdüze...Aslında ben de ne istediğimi tam bilmiyorum hem çağdaş hem muhafazakar bir düşünce yapım var.İkisini bir potada eritebilmiş biri çıkmadı karşıma ya da ben berbat ettim işleri bilemiyorum.Sonuç olarak içimde bir sevgi var istek var imkansız gibi duran bir portre var ama bunu gerçeğe dökemedim hiç.Saatlerce vaktimi alan şu bilgisayara bile imrenir oldum bas reset düğmesine resetlensin veya at formatı herşey baştan,yeniden başlasın :roll:
Kısaca virüs kapmış makine gibiyim dardayım,zordayım

cevap : evet

Ailenizin bulduğu ilk kişiyle evlenin derim. Sevgiyi beklemeden, aradığınızı beklemeden ilk fırsatta yapın bunu.

treni kaçırmak üzeresin bir kaç yıl daha beklersen ondan sonra evlenmek hiç istemezsin istesen de zor bulursun .. 40 lı yaşlara gelince yalnızlık hissetmeye başlarsın pişmanlılar başlayabilir............

Hocam eğer istediğimiz herşey olsaydı bu dünyada imtihanın sırrı nerde kalır. Zaten bayanları anlamaya çalışman hata, anlayamazsın. Çünkü yaratılışları çok farklı, hem de hiç hesap edemeyeceğin kadar. Hani bir söz vardır ya "Kadınlar meraklarından, erkekler yoruldukları için evlenirler" Demekki hala enerjiksin, ama enerjin birdenbire bitmesin, çor çocuk da insana enerji verir.

o da bişey mi hocam ben kırkımı geçtim hala bekarım güzel yanları yok değil ama düzenli bir hayat da şart artık.. senin durumu da benimkine benziyor galiba bence bulursan hemen evlen yoksa kırkından sonra hiç beğenmezsin artı beğenmezler artık.. ama arkadaşın dediği gibi kadınları (kızları) anlamak zor nazlanırlar evlenmek istemezler sonra da keşke derler ama iş işten geçmiştir.. hayırlısı diyelim kısmet işi ne zaman karşına çıkacağı belli olmaz..

mazaka2012' Alıntı:

Durum biraz karışık gibi.Ben de biliyorum bana psikolog şart ama onun da hapı yok ilacı yok konuşarak nereye kadar 35 yaşına geldik halen bekarım.Buraya kadar normal,olabilir..Ama sorun halen evlenmek istememem.Evet bunu ben istemiyorum.Aile olmak,çocuk sahibi olmak beni hem korkutuyor hem de tedirgin ediyor.Daha doğrusu "kimse üstüne alınmasın bu benim iç dünyam" herkes gibi bir evlilik kurumu istemiyorum.Sabah kalk işe git akşam eve gel çoluk-çocuk...Düşününce azab gibi geliyor.Birkaç deneme yaptım evlilik yolunda ama karşılaştığım bayanlar birlikteyken onlar mutlu ben değildim Konuşmalar hep sıradan,tekdüze...Aslında ben de ne istediğimi tam bilmiyorum hem çağdaş hem muhafazakar bir düşünce yapım var.İkisini bir potada eritebilmiş biri çıkmadı karşıma ya da ben berbat ettim işleri bilemiyorum.Sonuç olarak içimde bir sevgi var istek var imkansız gibi duran bir portre var ama bunu gerçeğe dökemedim hiç.Saatlerce vaktimi alan şu bilgisayara bile imrenir oldum bas reset düğmesine resetlensin veya at formatı herşey baştan,yeniden başlasın :roll:
Kısaca virüs kapmış makine gibiyim dardayım,zordayım

Genişletmek için tıkla ...

hocam hangi ildesin belki aracı olan olur ?yakınsan okul zamanı aracı oluruz

tabii niyetin varsa

aynı sorun bende de var hocam. bende 30 yaşındayı son 10 senedir ailemden uzaktayım üni+iş hayatı bazen evli kişilere özenirim. Bazende yanlızlığa öyle alışmısımki eve yorgun gelince kimseyi görmek ismemekten korkuyorum. Ama evliliği en çok düzenli bir hayat ve birşeyleri paylaşmak için istiyorum. Ama artık kısmet işi olduğu için kısmetimiz bakalım nerelerde

o kadar kızın ahını aldık onların bedelini bir ödeyelim önce :lol:

hiç aşık olmadın mı hocam sen?

mazaka2012' Alıntı:

Durum biraz karışık gibi.Ben de biliyorum bana psikolog şart ama onun da hapı yok ilacı yok konuşarak nereye kadar 35 yaşına geldik halen bekarım.Buraya kadar normal,olabilir..Ama sorun halen evlenmek istememem.Evet bunu ben istemiyorum.Aile olmak,çocuk sahibi olmak beni hem korkutuyor hem de tedirgin ediyor.Daha doğrusu "kimse üstüne alınmasın bu benim iç dünyam" herkes gibi bir evlilik kurumu istemiyorum.Sabah kalk işe git akşam eve gel çoluk-çocuk...Düşününce azab gibi geliyor.Birkaç deneme yaptım evlilik yolunda ama karşılaştığım bayanlar birlikteyken onlar mutlu ben değildim Konuşmalar hep sıradan,tekdüze...Aslında ben de ne istediğimi tam bilmiyorum hem çağdaş hem muhafazakar bir düşünce yapım var.İkisini bir potada eritebilmiş biri çıkmadı karşıma ya da ben berbat ettim işleri bilemiyorum.Sonuç olarak içimde bir sevgi var istek var imkansız gibi duran bir portre var ama bunu gerçeğe dökemedim hiç.Saatlerce vaktimi alan şu bilgisayara bile imrenir oldum bas reset düğmesine resetlensin veya at formatı herşey baştan,yeniden başlasın :roll:
Kısaca virüs kapmış makine gibiyim dardayım,zordayım

Genişletmek için tıkla ...

hayır hocam sorun sen de değil sorun toplumda toplumun bireyleri herkesleştirmesinde ben de sizin gibi düşünüyordum ama bir bayan olarak bekar yaşamak bir erkek olarak bekar yaşamaktan daha zor..kendi kafa yaınıza göre birini bulmak çok daha zor...fedakarlık istiyor...hayatın sadece evlenmek çoluk sahibi olmaktan ziyade insanlara faydalı bir şeyler yapmanın asıl amaç oldugunu doğ buyu evlen anne baba ol çalış çocukları buyut ve öl hayat bu çizgiden dısarıda olmalıydı benim için evlendiğim zaman da bunu sürdürüp çok farklı bir hayat istedim ama ne yazık ki evlilik insanı dısarıdan gördüğünüz herkes gibi biri yapıyor ve bu da mutsuzluga sebep oluyor...Burada asıl önemli olan sizin gibi düşünen birini bulabilmeniz ama çok zor ...,nsanlar dıs görünüşleriyle yanıltıyor...belli zaman sonra aileler işin içine giriyor ...ailelerden uzakta olmak lazım öncelikle ama o da mumkun değil...evlendikten sonra toplumun sizden beklentileri oluyor çocuk araba ev bunlar için yaşamaya başlıyorsunuz..örneğin ben evimde iyi bir koltuk takımı olacagına guzel bir sinema sistemi spor için bir köşe playstation eşim için, kocaman bir kitaplık hayal ediyordum ama çevredeki insanlar mahlle baskısı deniliyor sizden bunları istemiyor sizin farklı düşüncelerinizi yadırgıyor hatta yeri geliyor eşinizbile saçma buluyor...ben kitapokumadan yaşamayan bir insanım ...okumadıgım gunler aç susuz kalmıs gibi oluyorum ama su an 10. ayında bir bebeğim var ve um zamanımı alıyor kayınvalidem temizbir ev guzel yemekler bekliyordısarıdan yemek yemeyi israf sayıyor...bekarken her yeniçıkan kitaptan haberim olur sinemadaki filmleri hafta hafta takip eder izlerdim....ama bir bayan olarak ev işlerbebek bakımı evime geldiği zaman a bu ne böyle gibi evimdekbazı yadırgayaninsanlar canımı sıkıyor....aslında siz de bir sorun yok toplumumuzda özellikle bayanlar için farklı olmak suc ve bu acı birgercek...Yine de Allah a sukurler olsun bana boyle guzel sağlıklı bir evlat nsaip etti...her anne fedakardır kendi hayatımı bebeğim için feda ettiğimi düşünmek sadece beni rahatlatıyor rabbim acısını göstermesin...umarım siz de hayırlı sizi anlayacak bir eş hem dinine baglı hem de modern yaşamayı bilen ,guzel iyi huylu anlayışlı bir eş nasip eder...kısmetten öteye yol yok zamana bırakın...blki de su an da sizi korkutan seyler aslında aradıgını z seylerdir ve bunu bulunca fark edeceksiniz...

Hayat86 hocam, bak ne güzel kitap okuyor, kitabın öneminden bahsediyorsunuz, en azından çocuğunuza anlatacağınız bir şeyler var. Ve ben şu mahalle baskısı konusunda hep kadınları suçlardım.. Gaziantepte gezerken bakıyorum, dışardan hep perdeler dikkatimi çekmiştir, çünkü evden dışarı sergilenebilecek şey odur ve bir apartmanda abartısız çoğu aynı, len ne kadar görgüsüz bunlar derdim. Tabi bu benim önyargım bayanlar hakkında. Erkeklerde de durum aynı değil, babam şunu der, annem şöyle der. Maalesef bizimkilerde öyle, ama çizdim artık, "Madem cehennemi Allah yaratmış, ona da odun lazım" demekten başka çare bulamıyorum. Ya bırakın her birey değerlidir, sevgili babacım, senin yaşadığın hayatı ben yaşayamam, sen de benimkini. Çünkü akıl deniler bir meleke var insanlarda.
ve bu dünya hayatı o kadar kısa ki, ömür boyu 150 bin tlik bir ev için 50 bin tl lik bir araba için çalış. Paran yoksa git köyün ağasına (türkiye köyünün bankalarından bahsediyorum) başvur ve ömür boyu onun için çalış. Gerçekten de bizler müslüman türk halkı olarak 200binlik adam mıyız? Bunlar için ömür harcadığına değer mi? Evlat yetiştirmek, yuva kurmak, ve onları stresten uzak tutmak, ağaç dikmek, adam yetiştirmek varken.

Para olacak evlenmeyeceksin ama yok. Birde çocuk oldu hayatın tamamen bitiyo. İnsanlar bunu farkediyor ama artık geç oluyor.

Hocam günümüzün şartları böyle. Çevremde çok sayıda 35 yaş üzeri hala bekar insan var. Okulumda 40 yaş üzeri iki tane bekar bayan öğretmen var. Maalesef ki geçen zamanla birlikte ülkemizde oransal olarak evlenme sayısı düşerken boşanma sayısı da artıyor. Hem velilerimden hem de yakın çevremden çocukları olup da boşananlar var ve bu sayı sürekli artıyor. Bu örnekleri gördükçe insanlar evlenmeye cesaret edemiyor. Öyle bir zamana geldik ki, maddi şartlar yeterli olsa bile eş-çocuk-aile sorumluluğunu yürütmek, zorlukları birlikte karşılayıp paylaşmak insanlara çok zor geliyor.
30 a 1,5 yıl kala bu örnekleri gördükçe ben de doğru kişiyi aramakla zaman kaybedip evlenmeyi erteliyorum. Özellikle 80 sonrası dünyaya gelen bizim nesilde bu oran çok daha yüksek.

Evlilik tatlı bir sorumluluk.

Derdi çok.

Temettü dağıtımı çoook çok uzun yıllar sonra.

Beklentiniz fazla olmasın.

Evlenince zevkten dört köşe olmayacaksınız, rüyalar alemine dalmayacaksınız.

Dırdır :lol: da olacak.

Ama yine de evlenmeli.

Sevgili Hocam Saygılar... Yaş 32, 2009 da evlendim, araya askerlik filan da girdi.şu an 2,5 aylık bir oğlum var, ve ben neden 10 sene önce evlenmedim diyorum.
bebeğinizi kucağınıza aldığınızda, size bakıp gülümsediğinde onu alıp içinize sokasınız geliyor. ayrı bir sevgi... Yüce Rabbimin verdiği bir hediye...
Evlilik zor mu? zor. ama iki tarafta birbirine saygı duyup, sevgiyle yaklaştığında sorunlar çok çabuk çözülüyor. zaten çocuk olduktan sonra eşiniz sizinle uğraşmayı bırakıyor, tek derdi çocuk oluyor. bir de bu yönleriyle düşünmek lazım evliliği. kendinizi sınırlandırmak belli bir kalıba sokmak olarak değil. zaten insan bekarken de aynı değil mi? akşam yat, sabah kalk okula git. arada bir de arkadaşlarla takılıp çay, çorba iç. ben hiç görmedim, bekarım hadi bugün uçağa atlayıp havayi adalarına gideyim diyeni...
siz gördünüz mü?

Saygılar...

Bende Evlenmek istiyorum....
Gerçekten istiyorum....
Olmuyor,olmuyor....
31 yaşındayım..
tatlı-dilli güler yüzlü;
mütevazi,mütedeyyin,hoşgörülü,
güvenilir
bir kadınla izdivaç yapmayı istiyorum...
Çok şey istiyorum herhalde..
son söz olarak
" Mevlana; bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı içindir, ya da olmaması gerektiği içindir "

doğru kişiyi bulduktan sonra evlilik tam müslüman işi Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın

arkadaşlar sanki kendinizi kandırıyorsunuz.Evleneceğiniz bayan yada erkekte şu olsun bu olsun gibi işlerle uğraşmayın nasılki kendimiz dört dörtlük değilsek karşıdan da bekleme. hayatta en güzel şey karşındaki insanla anlaşabilmek.zaman gelir sen alttan alırsın zaman gelir eşin bu iş böyledir.Önemli olan senin evlilikteki beklentin.Hayattan tatminlik derecen .Çıtayı sürekli yüksek tutarsan zaten mutlu olamazsın.Önemli olan elindeki ile mutlu olabilmek.Araya bide çocuklar girdimi değme keyfine .Benden size tavsiye hayatınıza ANLAM katmak istiyorsanız evlenin çoluk çocuğa karışın.

Ben Türk insanında evlenmeyi istemeyenleri gördükçe ne hale gelmişiz diyorum. İstersin olmaz ayrı mesele. Ama evlilik beni korkutuyor, yok hayatım kısıtlanacak gibi laflar nereden girdi bizim lügatimize? Toplumların devamı, ahlakın korunması gibi birçok fazileti bulunan evlilik kurumuna bu kadar kişisel ve bencilce bakılamaz heralde. "Yaşantım kısıtlanacak" . Vay be...

mazaka2012' Alıntı:

Durum biraz karışık gibi.Ben de biliyorum bana psikolog şart ama onun da hapı yok ilacı yok konuşarak nereye kadar 35 yaşına geldik halen bekarım.Buraya kadar normal,olabilir..Ama sorun halen evlenmek istememem.Evet bunu ben istemiyorum.Aile olmak,çocuk sahibi olmak beni hem korkutuyor hem de tedirgin ediyor.Daha doğrusu "kimse üstüne alınmasın bu benim iç dünyam" herkes gibi bir evlilik kurumu istemiyorum.Sabah kalk işe git akşam eve gel çoluk-çocuk...Düşününce azab gibi geliyor.Birkaç deneme yaptım evlilik yolunda ama karşılaştığım bayanlar birlikteyken onlar mutlu ben değildim Konuşmalar hep sıradan,tekdüze...Aslında ben de ne istediğimi tam bilmiyorum hem çağdaş hem muhafazakar bir düşünce yapım var.İkisini bir potada eritebilmiş biri çıkmadı karşıma ya da ben berbat ettim işleri bilemiyorum.Sonuç olarak içimde bir sevgi var istek var imkansız gibi duran bir portre var ama bunu gerçeğe dökemedim hiç.Saatlerce vaktimi alan şu bilgisayara bile imrenir oldum bas reset düğmesine resetlensin veya at formatı herşey baştan,yeniden başlasın :roll:
Kısaca virüs kapmış makine gibiyim dardayım,zordayım

Genişletmek için tıkla ...

Sorun bu toplumda yaşamanız hocam.Sizde sıkıntı yok.sizin için "o" kişi bugüne kadar karşınıza çıkmamış dolayısıyla siz de mutlu olamayıp evlilik fikrine sıcak bakmamışsınız.Yoksa "o" kişi ile karşılaştığınızda muhtemelen istersiniz o kişiyle beraber yaşamayı hayatı paylaşmayı.kimbilir...

Ülkemizde evlilik bir zorunluluk hatta sosyal statü olarak görülüyor.Eğitimli kesimde bile genellikle bu şekilde."evlen de hayatın düzene girsin" insanları komik geliyor bana.yahu nerden biliyorsunuz adamın hayatının düzensiz olduğunu.genelde bekarlık hayatında kendi özbakımını bile beceremeyen erkekler ile kendini eşine hizmetçi olarak adayacak şekilde yetiştirilmiş kezbanlardan gelir bu tarz " evlen de hayattın düzene girsin" lafları.(yada çocuğunu kendi ayakları üzerinde durabilecek şekilde yetiştirmeyen veya cocuğunun bunu yapabileceğine inanmayan ebeveynlerden gelir)
bazı kesim ise hayatın düzene girsin derken başka bir şeyi kasteder.(düzenli s-x)onlara diyecek birşey diyemiyorum.
Tanıştığınız kızların tekdüzeliğinden ve hem muhafazakar hem cağdaş kız bulmaktan bahsetmişsiniz.sizi çok iyi anlıyorum etraf kezbandan geçilmiyorken istediğinizi bulmak biraz zor tabi.
O yüzden kafanıza takmayın hocam yaşamaya devam.sakın milletin gazına gelip istemediğiniz biriyle evlenmek zorunda kalmayın.

Hacı sende Evde kalmış öğretmenüs sendromu var. Yüksek egoya bağlı olarak, farklılaşma yoluna giden fakat bu gidilen yolun yol olmadığını bilmesine rağmen yapacak birşeyi olmayan,aile kurmanın çocuk sevgisinin eşsizliğini bilmeyenlerde bu sendrom çok görülüyor. tedavisi için geç kalınmış. 35 yaş malum yolun yarısı eder, bu yaştan sonra açıkcası bireysel yaşamın pençesine düşen insanoğlu sendromu ile birleştiğinde bu seni tektüfeköğretmenüs'a sürükler.
Tıp gelişti malum. Çocukluğa inilerek sorunlar çözülüp, NLP destekli yaşam koçlarından faydalanılabilir hacım.
özetle işin zor gardaş
saygılar

Hocam evlilikten neden korkuyorsunuz ki? Evlenince senin canını mı alacaklar. Baktın olmuyor boşanırsın. Hem dullar daha kıymetli oluyor onu da belirteyim

Gerçek şu ki bayanın kolayca yapabileceği işler başka erkeğinki başka. Örneğin bir yemek yapmak ev toplamak bayan için zevkken erkek için işkence aynı şekilde markete gitmek bankaya gitmek sanayiye gitmek de bayan için işkence. Ayrıca aile hatta en yakın arkadaşlar dahi bir yere kadar yanında olabiliyprlar bazen insan koşulsuz güvenip yaslanabileceği birilerini, en zor gününüde rica minnet etmeden işlerine koşacak birini arıyor. Ayrıca hayatta herşeyin bir sonu var aylarca gezip tozsanız da döneceğiniz yer yapayanlız eviniz, hem minicik bir kız çocuğunun çaresiz muhtaç gözlerle size bakmasının hissettirdiği duyguyu başka kim size hissettirebilir ki?
Tüm bunlardan başka çevre baskısına daha ne kadar dayanabilirsiniz Ben çevremin çoğundan soyutlandım artık bu konuda espri yapam laf sokan herkesi hayatımdan şak diye çıkarıveriyorum

evet

bence evlenmelisin hem de bu sene
hayatta beklentilerine değil sahip olduklarına odaklanmalısın değerli hocam..
yanlızlık Allah a mahsus, evlen, çoluğa çocuğa karış... belli bi yaşa gelince hayatta bunlar zevk verir insana, ama anlık sıkıntılara odaklanmamalı, çocuk ağladı sabah kadar uyumadın, bunu dert edinirsen mutluluk gelmez.
Unutmayınız hayatın %10 unu başınıza gelenler, %90 ını siz belirlersiniz, kararlarınızla, tavırlarınızla, cevaplarınızla hayatınızı kendiniz çiziyorsunuz...
Mutluluklar diliyorum size...

Değerli yorumlarınız için teşekkürler arkadaşlar...Bazı arkadaşlar yaştan,bulamamaktan bahsetmiş.Benim sorunum bulamamak değil bunu söylemiştim zaten.Önemli olan bulunan kişilerle kafa yapısı,hayat tarzı,bakış açısı ve sıradanlık yaşam isteklerinin olmasından dolayı anlaşamama sorunu.

@hayat86...Hocam mükemmel bir tesbit yapmış teşekkürler.
@yalandünya...Hocam ben parayı zaten sevmiyorum.İnsanın üstüne çıkabilen,satın alma olgusunu yapan hiçbirşeyi seviyorum.Sevgi denen duyguya parayı karıştırıp parasız sevgi olmaz diyenlerden uzak duruyorum.
@obsearchver...Hocam madem pek bişey değişmeyecek neden evleneceğim bayanın da hayatını karartayım.evlenmem daha iyi.
@akrep026...Hocam evlileri görüyorum ve ben onlardan illaki farklı yaşıyorum.Farklı yaşamak Hiç Havai adalarına gitmek değil tabi ama birçok yönden fark var.Aslında ben maddi ve somut şeylerden bahsetmiyorum.Yaşam tarzı ve düşüncede farklılıklardan bahsediyorum.Tabi sizin de dediğiniz doğru bu devirde evlilik kurumu beraberinde maddi ve somut adımların da atılması gerekliliğini ortaya çıkartıyor.
@crosswise....Hocam bana göre bu yanlış.İnsanoğlu mutlaka evlenmek zorunda değil.Mutluluğun yolu sadece evlilikten mi geçiyor? Biz insanoğlu olarak en iyiyi en mükemmeli ararız hep.Peki sizin dediğiniz gibi sırf evlenmiş olmak adına adım atsam ne yararı olacak? Sorun benim ve karşımdaki kişinin mutlu olması.Toplum böyle isitiyor diye evlenmek bence basmakalıp bir olay.Bazıları da çocuğun olsun herşey yoluna girer diyorlar.Ya mutlu olmazsam? Sadece çocuk için evlilik?
@adrenaline....Pek bişey anlamamışsınız konudan belli.Ahlak ile ailenin ne alakası var.Evli olmayan ahlaklı olamıyor mu? Ayrıca ben yaşamım kısıtlanacak diye evlenmek istemiyorum diye bişey demedim ki? Tamamen ayrımcı bir fikir yapınız var bence.
@grandmasterb...Hocam çok güzel açıklamışsınız teşekkürler.Anlaşılmak güzel
@swanp...Hacı bende öyle bir sendrom yok nerden çıkarttın.(öğrenci mi acaba? konuşma tarzınız çok garip.)
@sibilim_ogretmeni...Hocam tek kendi adıma korkmuyorum inanın.Evlilik önemli bir olay karşımdaki de en az benim kadar etkilenecek ve hayatı değişecek.Ve dul,bekar ayrımı yapmadım hiçbir zaman.İnsan=insan...medeni durumu,hali,vakti,mesleğinin önemi yok.
@folikAsit...Yorum için teşekkürler hocam.Anlık sıkıntılar sorun olmaz çünkü bekarken de buna benzer anlık sıkıntılar var insanın hayatında.Doğru diyorsunuz hayatımızın çoğuna biz yön veriyoruz bazen doğru bazen yanlış.

Herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum arkadaşlar değerli yorumlarınız için.Bazı arkadaşlar beni yanlış anlamış: Ben evlilik iyi bişey değildir demiyorum ve evlililere karşı da olumsuz bir bakış açım yok.Ben: evlilik olacaksa biraz da mükemmel olsun mutluluk olsun sırf toplum istiyor diye sırf sadece evlenmiş olmak adna bir adım atılmamalı diyorum.Evlilere mutluluklar bana da meçhul sokaklarda meçhul adresleri aramaya devam diyorum

Ömrünün sonuna kadar bekar yaşayıp pişman olmayımı tercih edersin?

Yoksa bir seferliğine mahsus olmasa bile o korkuyu yaşamayı ve evine gidince kapıyı açan muhteremin canım babam demesinimi?

Karar senin..

Ben ikincisini isterim ama istemekle olmaz ki herşey kader kısmetmiş demiş Emel Sayın