- Mesajlar
- 1,885
Kod:
Bir anne ile küçük oğlu birlikte yaşıyorlarmış. Durumları da pek iyi değilmiş.
Oğlunun, bazen bir yerlerden bulup getirdiği yumurtayı kırıp yerlermiş.Bu hal böylece sürüp giderken, geçim derdinde olan anne, pişirdikleri o yumurtaların kaynağını hiç sormazmış.
-Gel zaman- git zaman derken, aylar yılları kovalamış ve bu çocukta çalma hastalığı iyice büyür ve sonunda azılı bir hırsız olur çıkar .Nihayetinde yakalanır. Veeeeee, idama mahkum edilir.Kendisine son dileği sorulur.
-O da, son olarak “Annemi görmek istiyorum.” der.
Nihayetinde annesini alıp gelirler.Annesi ağlayıp feryadı figan eder: Ah evladım, vah evladım ……….
-Oğlu annesine :”Anneciğim, ölmeden önce, son bir kez senin dilini öpebilir miyim?” der.
Annesi kabul eder ve dilini uzatır.Dilinin öpüleceğini zanneden anne, birden acı içinde feryadı koparır. Çünkü oğlu , annesinin dilini öpmek yerine o dili dişleriyle koparır. Ve orada bulunanlar hayretle-şaşkınlıkla hemen olaya müdahale ederler.(Tabi ki iş işten geçmiştir.)Sanıyorum çoğunuzun nutku tutuldu.
- O gence neden annesine bu kötülüğü yaptığını sorarlar.
- O da:
- Bakınız ben henüz küçükken , durumumuz pek iyi değildi.Ben ara sıra komşumuzun kümesinden habersizce aldığım yumurtaları eve getirir ve annemle birlikte yerdik. Ben çocuk aklımla yaptığım işin iyi bir şey olduğunu zannederdim. . Bu alma işi bende zamanla alışkanlık haline geldi ve günden güne çalmalarımın boyutu değişerek nihayetinde gördüğünüz gibi bugünlere kadar geldim.
Şayet annem, ağzını açarak bana konuşsaydı, yaptığımın kötü bir davranış olduğunu bana hatırlatsaydı ve bana izin vermeseydi, beklide ben bugün burada hırsız olarak - darağacına kadar gelmeyecektim.Bana küçükken o konuşmayan ağzı- dili , bundan sonra hiç konuşamasa da olur, diyerek cevap verir.bizimm gençliğin durumunu bu hikaye ile çok bağdaştırıyorum..
ama ne zaman akıllarına başına gelir bilemem..
