Hürriyet yazarı Tuna Kiremitçi, kürtaj tartışmalarına çok çarpıcı bir yazıyla katıldı.
Başbakan Erdoğan'ın başlattığı 'kürtaj' tartışması yine günemi göbeğinden değiştirdi. Erdoğan'ın 'Kürtaj cinayettir, sezaryen cinayettir' çıkışı özellikle kadın örgütlerinin ve muhalefetin tepkisini çekerken, Tuna Kiremitçi tartışmaya başka bir noktadan katıldı. Kürtajla sadece çocuk aldırılmadığının altını çizen Kiremitçi, vicdanını, beynini ve kalbini kürtajla aldıranların yanında çocuk aldıranların masum kaldığını yazdı.
İşte Tuna Kiremitçi'nin sıradışı kürtaj yazısı..
Kürtajlar çeşit çeşit
Ameliyatla vicdanını aldırmış insanlar gördüm.
Kürtajı kim yaptıysa, işin ehli olmalıydı. Vicdanını aldıranlarda iz bile kalmamıştı.
Gören onları doğuştan vicdansız sanırdı.
Ne bombalanarak ölen masumlar umurlarındaydı ne de suçunu bilmeden yıllardır hapis yatanlar.
Vatandaş ne çekiyor, süt kimi zehirlemiş, bomba niye atılmış, merak bile etmiyorlardı.
Hemen buldum vicdan kürtajcısının telefonunu. “Her gün yüzlercesi geliyor” dedi: “İşler maşallah açık!”
Sonra karşıma beyinlerini aldırmış olanlar çıktı.
Yüzlerinde garip bir tebessümle, yaşayıp gidiyorlardı. Hallerinden memnundular.
Kitap falan okumuyor, okusalar da anlamıyor, anlayanlara şaşarak bakıyorlardı.
Bir şey soracak olsan birilerinin kendilerine ezberlettiği cevapları veriyorlardı.
Anladım ki vicdanını aldıranların en sevdiği grup beynini aldıranlar grubudur.
Onları istedikleri zaman hazır kıta gibi kullanabilir, vicdansız işlerine alet edebilirler.
Vicdanını ve beynini henüz aldırmamış olanların üstüne sürebilir, kötülük yaptırabilirler.
Sonra kalplerini aldırmış olanlar gördüm. Sevgisizliğin yorulmaz askerleri.
Çocukları dövenler, hayvanların canını yakanlar, kadınlara hakareti marifet sananlar.
“İnşallah aldırdığınız o kalp hâlâ yaşıyordur” diyecek oldum, pis pis sırıttılar.
“Sen hangi devirde yaşıyorsun bilader, kalp sahibi olmanın modası çoktan geçti” dediler.
İçlerindeki çocuğu aldırmış olanlar gördüm sonra.
En fenası da onların haliydi. Diğerleri gibi değillerdi çünkü. Her şeyin farkındaydılar.
Ellerinden bir şey gelmediğini görünce gidip aldırmışlardı içlerindeki çocuğu.
Kürtajdan sonra diğerlerinin hükmettiği dünyaya daha kolay katlanacaklarını sanmışlardı.
Şimdi asık yüzlü yetişkinler olarak işten eve gidip geliyorlardı her gün. Yüzlerini Cem Yılmaz bile güldüremiyordu.
Başbakan Erdoğan'ın başlattığı 'kürtaj' tartışması yine günemi göbeğinden değiştirdi. Erdoğan'ın 'Kürtaj cinayettir, sezaryen cinayettir' çıkışı özellikle kadın örgütlerinin ve muhalefetin tepkisini çekerken, Tuna Kiremitçi tartışmaya başka bir noktadan katıldı. Kürtajla sadece çocuk aldırılmadığının altını çizen Kiremitçi, vicdanını, beynini ve kalbini kürtajla aldıranların yanında çocuk aldıranların masum kaldığını yazdı.
İşte Tuna Kiremitçi'nin sıradışı kürtaj yazısı..
Kürtajlar çeşit çeşit
Ameliyatla vicdanını aldırmış insanlar gördüm.
Kürtajı kim yaptıysa, işin ehli olmalıydı. Vicdanını aldıranlarda iz bile kalmamıştı.
Gören onları doğuştan vicdansız sanırdı.
Ne bombalanarak ölen masumlar umurlarındaydı ne de suçunu bilmeden yıllardır hapis yatanlar.
Vatandaş ne çekiyor, süt kimi zehirlemiş, bomba niye atılmış, merak bile etmiyorlardı.
Hemen buldum vicdan kürtajcısının telefonunu. “Her gün yüzlercesi geliyor” dedi: “İşler maşallah açık!”
Sonra karşıma beyinlerini aldırmış olanlar çıktı.
Yüzlerinde garip bir tebessümle, yaşayıp gidiyorlardı. Hallerinden memnundular.
Kitap falan okumuyor, okusalar da anlamıyor, anlayanlara şaşarak bakıyorlardı.
Bir şey soracak olsan birilerinin kendilerine ezberlettiği cevapları veriyorlardı.
Anladım ki vicdanını aldıranların en sevdiği grup beynini aldıranlar grubudur.
Onları istedikleri zaman hazır kıta gibi kullanabilir, vicdansız işlerine alet edebilirler.
Vicdanını ve beynini henüz aldırmamış olanların üstüne sürebilir, kötülük yaptırabilirler.
Sonra kalplerini aldırmış olanlar gördüm. Sevgisizliğin yorulmaz askerleri.
Çocukları dövenler, hayvanların canını yakanlar, kadınlara hakareti marifet sananlar.
“İnşallah aldırdığınız o kalp hâlâ yaşıyordur” diyecek oldum, pis pis sırıttılar.
“Sen hangi devirde yaşıyorsun bilader, kalp sahibi olmanın modası çoktan geçti” dediler.
İçlerindeki çocuğu aldırmış olanlar gördüm sonra.
En fenası da onların haliydi. Diğerleri gibi değillerdi çünkü. Her şeyin farkındaydılar.
Ellerinden bir şey gelmediğini görünce gidip aldırmışlardı içlerindeki çocuğu.
Kürtajdan sonra diğerlerinin hükmettiği dünyaya daha kolay katlanacaklarını sanmışlardı.
Şimdi asık yüzlü yetişkinler olarak işten eve gidip geliyorlardı her gün. Yüzlerini Cem Yılmaz bile güldüremiyordu.
