Kaç öğrenci her sınıfta asılı bulunan "Gençliğe Hitabe"yi okuyor, veya orada Ata'mızın ifadelerini hayatına aksettiriyor.
Biz bence bunları değil de nasıl okullarda sadece öğretim değil de eğitim de yapılır, bunu tartışmalıyız. Dünyada kaç ülke bizim gibi öğrencilerini bayramda toplar, takım elbiseyle soğukta kaç saat bekletir, kaç saat sonra sıra kendi okuluna gelecek geçit töreninde diye, sonra 5 dakka valinin önünde yürürsün, onca eziyet. Öğrenci bayramı seveceği yerde, soğukta yorgun argın düştüğü, eziyet çektiği bir gün diye hatırlar. Veya 19 mayıs - 23 nisana hazırlanacaz diye 1 ay derslerinden edilir, sıcakta çalışmalar yaptırtılır.
Bunun yerine öğrenciler kurtuluş mücadelemizin anlatıldığı sinema filmlerine, tiyatrolara, sergilere götürülse daha iyi olmaz mı?