- Mesajlar
- 754
Bugün aldığım bir mesajı olduğu gibi paylaşıyorum. Umarım duyan olur.
Tokat'ta yaşıyorum. Düzce Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Bilgisayar Öğretmenliğinden 2012 çıkışlıyım. Okulu bitirdikten sonra memleketime döndüm.
KPSS atamam gerçekleşmedi. Bu sene ki KPSS ye çalışıyorum. Devletimizin bizi zorunlu soktuğu kulvar olan KPSS de almam gereken 90 civarı puana odaklanmaktan, alanımda kendimi geliştirmeye fırsatım olmadı. Zaman zaman çalışmaya başlasam bir noktada tıkanıp, yardım alamamaktan, sorunları çözememekten çalışmalarımı askıya aldım.
Üç ay önce Tokat'tan İstanbul'a bir bilişim firmasına (firma denebilirse tabi) sadece kendimi geliştirmek için gittim. Telefonda büyük vaatlerle gittiğim İstanbul'dan iki ay çalışıp, bilgisayara dair neredeyse hiç bir şey öğrenmeden, ücret dahi alamadan(7 TL'lik para üstü hariç) geri döndüm.
Anladım ki KPSS'yi halletmeden ne para kazanıp geleceğimi kuracağım ne de alan bilgim başlangıç seviyesinden ileri gitmeyecek. Üniversite gibi bir eğitim kurumundan mezun olup, mezun olduğum alanda istihdam olamamak zoruma gidiyor. Daha önce yapmadığım iş değil vasıfsız eleman olarak çalışmak. Şu an KPSS ile birlikte park time çiğ köfteci de çalışıyorum. Ama mezun olduktan sonra da aynı işte bulunacaksam neden okudum, neden emek harcadım, neden ailemi masrafa soktum, neden devletimiz milyarlarca masraf yaptı, neden ben 15 milyar kredi borcu edindim. Bu sadece benim değil sınıf arkadaşlarımın da kaderidir. Öğretmen olarak atanan kimse yok. Diğer alanlarda memur olarak atanan bir arkadaşımız var.
Gelecek konusuna gelince kişisel bilgisayarım, evin genel bilgisayarlarında hep yer işaretlerinde Çizgi-Tagem var. 12 cd'lik seti de aldım. Bir atanmış olsam çok şeyler istiyorum. Tüm eğitimleri izlemek, kendimi geliştirmek ve kurduğunuz sitede üzerime düşen ne varsa yapabilmek. Destekçiniz olmak, yolunuzda arkadaş olmak istiyorum.
Yeni içi boş mezun diğer arkadaşlarıma öncü olmak itiyorum. Önce kendim başarıp, sonra diğer arkadaşlara aktarmak itiyorum. Sitede bununla ilgili makaleler bölümü oluşturmak, önderlik, yol göstericilik yapmak istiyorum. Çünkü ailemiz, çevremiz, devletimiz, basınımız, öğretmenlerimiz de dahil kimseler bizi anlamıyor. Bizi bizden başka kimse anlamıyor. İçi boş laflar yerine somut olarak neler yapılması gerekiyor, nasıl yapılması gerekiyor onu bile bilmiyoruz.
Sizinde söylediğiniz gibi önce nasıl yapıldığını öğrenip, sonra bunu insanlara aktarmak istiyorum. Bu konuda şu an bir ahtım bulunuyor. Liseden çıktığım zaman neredeyse sonunculukla mezun olup 57 ek puanla 104 ek puanlı arkadaşlarla yarışıp, yaptığım başarıyı tüm alt eğitim kurumlarına anlatmak istiyorum. Şimdi ise önümdeki bir diğer ihtiyaç olan melek bilgisini geliştirme ve okul sonrası tüm gelişmeleri önce kendim öğrenip sonra arkadaşlarıma aktarmak istiyorum.
Mezun olduğumuzda sudan çıkmış balığa döndük. Durumumuzu en iyi bu anlatır. Yol arıyoruz, araç arıyoruz, hedef arıyoruz. Bu çizdiğim pencereden baktığımızda geleceğimizi koruyacak idealler ve geleceğimizi inşa edecek ümitler tükeniyor. Bir gün ideallerimden çok uzakta, kendime verilen dosyaların rutin işlerini yapan bir memur olmaktan çok korkuyorum. Hayat standartlarımı bulmak adına rutin işler memuru olmaktan korkuyorum. Tüm arkadaşlarım da aynı endişeleri taşıyorlar.