Merak ve amaç olmadan öğrenme olmaz. Amaç mesela para kazanma amacı da olabilir. Çocuklara her türlü gerekli gereksiz bilgiyi yükleyerek eğitim verdiklerini sanıyorlar. Eğitimde ülkenin menfeati en tepede olmalı. Çünkü bir ülkemiz olmadan zaten mutlu olamayız. Ülke politikası ise ihracata yönelik olmalı en başta. Yani paranın içeride dönmesi değil dışarıdan içeriye yabancı para akışı olacak şekilde. Örneğin şu an Türkiye nin teknolojiye mi ihtiyacı var kodlama öğreteceksin. Gıda ve tarım düşünüyorsan buna göre eğitim politikana yol cizeceksin. Her zaman örnek veririm coğrafya terimi vereyim bu sefer. dolin, uvala, lapya, polye diyelim. Ben ne yapacağım bu bilgi(ezber) ile yeni coğrafi şekil üretip elektrik mi üreteceğim bilinmeyen yoldan. Peki bu bilgileri niçin soruyorlar. Sınav ayt tyt için değil mi ?. Demek ki bizim en başta sınav sistemimiz yanlış. Sınav sistemi ezber unut şeklinde. Yani devlet politikasına uygun üretebilen bir sınav sistemi olmalı.. Yani üretebilecek kişiyi seçmeli.
Çocuklarımız bu tür boş milyonlarca bilgi ile kafaları doluyor. Cocuklarımız merak ettiği şeyleri öğrenemiyor. İşe yaramaz bir sistemin ezberle unut sistemi ile eğitim olmaz. Üretim de olmaz. Çocuklarımız daha ortaokul çağından itibaren meraklı oldukları dallara yönlendirilmeli ve her halt öğretilmeden sadece ihtiyaçları, amaçları ve merakları doğrultusunda eğitilmelidir. Diyelimki elektronik mühendisi olacak birisi düz liseden yaşı gelmiş 20 ye elektronik mühendisliği kazanmış. Zaten 20 yaşından sonra insanda merak mı kalıyor. Üniversitedeki 5 yıl ise arkadaş ortamı, nasıl kız ayarlarım derdi ile geçiyor ve 25 yaşına gelmiş bir genç hala proje ödevini başkasına para ile yaptırıyor. Şu an mühendislik fakültelerinin hali içler acısı. Oysaki bu gençler küçük yaşlardan itibaren yönlendirilse idi şu anki durumlarından daha iyi olacaktı.
İşimiz zor.