SÜKUT

Umudum Olur musun?

Ben, sen gibiyim. Ya sen, ben olur musun?

Ben, durulmak istemeyen bir nehir.

Sen, üzerimdeki virane sal olur musun?

Açsam diyorum, yüregimin

Tüm kapılarını sana.

Sen, içeri süzülen sevdam olur musun?

Darbe üstüne bir büyügü daha!

Ama ben uslanmadım.

Ben, sen gibi karanlıkta gün’ü yasadım.

Bir dilenci misali soruyorum: Gün’ümdeki

karanlıgı yırtan umudum olur musun?

..

Bu son damlasıdır
Yağmurun
Yıllanmış şarap misali
Ellerime düşen.

Çıldırtıcıdır
Deniz meltemine bağlanan umudun
Yarı yolda kopuvermesi
Çiçeğinden.

Ararım nice yıldır
Çaresini ölümsüzlüğün
Ulusundan bir şiir ver şimdi
Sonra al canımı istersen!

Her Şey Sende Gizli

yerin seni çektiği kadar ağırsın kanatların çırpındığı kadar hafif..

kalbinin attığı kadar canlısın gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...

Sevdiklerin kadar iyisin nefret ettiklerin kadar kötü..

ne renk olursa olsun kaşın gözün karşındakinin gördüğüdür rengin..

yaşadıklarını kar sayma: yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

ne kadar yaşarsan yaşa, sevdiğin kadardır ömrün..

gülebildiğin kadar mutlusun üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin

sakın bitti sanma her şeyi,sevdiğin kadar sevileceksin.

güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer

ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

bir gün yalan söyleyeceksen eğer bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.

ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın

unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.

kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.

kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

işte budur hayat! işte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın

bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün

ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

çiçek sulandığı kadar güzeldir kuşlar ötebildiği kadar sevimli

bebek ağladığı kadar bebektir

ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,

SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN...

BEKLEYİŞ

Sayısını unuttuğum günlerce bekleyişten
Ben yorgunum rıhtım taşları yorgun
Ardarda geçen gemiler durmuyor bu limanda
Duranlardan sen çıkmıyorsun.

Bil ki katıksız sancılara razıyım yokluğun olmasa
Bil ki bir avuc biber gözlerime serpilen
Ellerimde soğumadı ellerinin izleri
Durup şiirler yazıyorum yoluna.

İçimde sıkıntının en dayanılmaz şekli
Kaçıncı kere saatleri susturuyorum
Bensiz çözülüp, sensiz bağlanması yok mu balatların
Tükeniyorum.

(15 yaşındayken ezberime kattıgım ilk şiir)