kreş çocuklarının yaşadıkları yaşattıkları

Kodla Büyü

şeffaf

Seçkin Üye
Seçkin Üye
Mesajlar
785
arkadaşlar kızımı tam gün kreşe verdik.45 aylık. Benim okulda tam gün olduğu için mecburen öyle oldu. İki sene bakıcı baktı. hiç problemsiz gitti, hatta çok mutluydu. okula da heyecanla başladı ilk hafta(yarımşar gün) çok iyi gittik ama sonrasında bazı problemler yaşamaya başladık.
-sabahları ağlayarak gidiyor
-sabah olmasın diye uyumuyor(öncesinde erkenden ve çok kısa sürede uykuya dalardı)
-aşırı duygusallaştı, ben onu hep mantıklı ve güçlü diye tarif ederdim. bugün ev gezmesinde resmen eteğime yapıştı,evde bile bunu yapar oldu, asla yapmadığı şeydi.
-evde ,özellikle uyku saati yaklaşınca, bir köşeye çekilip iç çeke çeke gizlice ağlıyor(her gün değil)
-gece uykuları bölük pörçük saat başı kurulu saat gibi uyanıp ağlıyor ve bana sarılıyor(öncesinde kesintisiz uyurdu.
okulla ilgili olumsuzluk anlatmıyor ama anladığım kadarıyla kendini ifade etmekte çekingen.bu da onu daraltıyor.Okul yönetimi ve öğretmenleriyle irtibat halindeyim sürekli, sabretmemiz gerektiğini söylüyorlar.Bunları sizlerde yaşadınız mı atlatması ne kadar sürer. neler yapmalıyım çok çaresizim. okul yoğun bir de tüm gün aklım kzıımda. Çok bunaldım :cry: :cry: :cry: yarım gün olsa bu kadar olmazdı belki...tecrübelerinizi paylaşırsanız sevinirim.şimdiden teşekkürler...
 
Bir gun gidip uzaktan caktirmadan gozlemleseniz nasil olur,, ayni bakicisiyla bir sene daha devam etme ihtimali yok mu henuz cok kucuk anne kuzusu
 
kararlı davranırsanız atlatır. tabi okulda özlem haricinde bir sıkıntı olmaması lazım. bizim kızımızda öyleydi. hatta anneannesi gelince 3 hafta ara da vermiştik. sonra evde sıkıldı, kendi gitmeyi istedi. çok nadir de olsa arada bir ağlıyor. ama okulda çok mutlu. çaktırmadan izliyoruz, kaliteli vakit geçirmesi hoşumuza gidiyor. çalışan aile çocuğu alışacak:(
 
Allah yardımcınız olsun hocam çok zor bir durum.Eylül başında bende benzer sıkıntıları 3 yaşındaki kızımla yaşadım çok iyi anlıyorum. Hatta benim yaşadıklarım sizinkinin yanında biraz daha basit kalıyor. Ben hem yaşı küçük olduğu için hem de öğretmeni çok içime sinmediği için vazgeçtim göndermekten. Sizin çocuğunuzun yaşı okul için daha uygun ama duygusal anlamda bu kadar etkilenmişse okulda bir problem olup olmadığından emin olun derim. Eğer okul ve öğretmen içinize tam olarak sindiyse kararlı olun tabi çünkü başta okula gitmekte sorun çıkarmayan, sonrasında okula gitmek istemeyen çocuklar daha fazla direnç gösterirlermiş.İnşallah köşeye çekilip ağlaması yada sabah olmasın diye uyumak istememesi sadece size duyduğu özlemdendir.
İnanın çok üzüldüm hem sizin hemde çocuğunuz adına.Allah yardımcınız olsun.
 
Bende gecen yil basinda kizimi bakicidan alip krese vermek istedim cok aglayinca kiyamadim aslinda gozlemlerim sonucu olusan genel gorusum kucuk cocuklar icin kres yerine bakici daha iyi cocugun ihtiyaci o yasta okul oyun arkadas degil ilgi kresde de bu ilgiyi yeterince goremiyor
 
hergun öğretmenine hediye yaptık etkinlik olarak
köpek resim falan
öğretmenime hediye vericem diye koşa koşa gidiyor

bazıları şeker sakız falan alıyor sınıftakilere
arkadasların hediye bekliyor diye gönderiyorlar
benim kinin alısması 2 ay sürdü
 
Bendede aynızı oldu.
2 ay boyunca biz götürdük.
Yolda Ağlamasına ilgilenmedik. Kreşe teslim hızlı ve anlık oldu.(arkana bile bakmayacaksın) huysuzluklar biraz azaldı ama mutlu değildi.
Sonra 2 ay sonra kreş servisine verdik
Kreşe gitmek için sabırsızlanıyordu ve çok neşeliydi.Sonuç servis mucizesi idi.
 
hocam hiç endişelenmeyin, ben de benzer durumları yaşadım. benimki 4 yaş 3 aylıktı başladığında, ilk hafta (yarım gün) çok eğlendi, çok severek gitti. ikinci hafta (tam gün) çocuk resmen depresyona girdi :( ne yemek yedi ne uyudu..o neşeli çocuk gitti yerine mızmız hüzünlü bi çocuk geldi :(
okulla görüşüyorum "hocam alışır merak etmeyin" diyorlar ama benim de içime sinmeyen taraflar vardı okulda. bu yeni torba yasaya göre sabah bi öğretmen geliyor öğleden sonra öğretmen değişiyor. zaten çocuk yeni başlamış bir de öğretmen değişikliğini kaldıramadı..benimki okulda hiç susmaz olmuş ağlamaktan çocuk yoruluyordu resmen :( o ağlayınca öğleden sonra derslere giren öğretmen(!) "şşştt" demiş bizimki iyice soğudu okuldan...bu böyle gitmez dedim ve eşimle karar aldık çocuğuun seveceği okulu buluncaya kadar araştıracaktık. Allahtan ikinci okulumuzu bi arkadaş vasıtasıyla bulduk. özel bi anaokul, değerler eğitimi de veriyor..çocuk inanır mısınız severek, uçarak servise biniyor, okula gidiyor eve gelince okulda yaptıklarını mutlulukla anlatıyor.. tabi o mutlu olunca biz musmutlu oluyoruz..çok şükür..

hocam size tavsiyem sakın bakıcıya geri dönmeyin, eğer okula alışamadıysa mutlaka bi nedeni vardır o yüzden sevebileceği, sevilebileceği yeni bi okul araştırın..ve en önemlisi kararlı ve güçlü olun (biliyorum çok zor ama olmak zorundasınız)...
inşallah yavrunuz bir an önce alışır ve size de o mutluluğu yaşatır...
 
arkadaşlar hepinize zaman ayırıp yorum yaptığınız için çok teşekkür ediyorum..
sorunun kaynağını hala çözebilmiş değilim. dün öğretmeninden not gelmiş: "sınıfta istediklerimi yapmıyor tekrarlayınca da köşeye çekilip ağlamamak için kendini sıkıyor diye" şeklinde. okulun rehberlik servisiyle konuştum. etraftan bilgi toplayıp, (arkadaşlarının annesinden, çocuklarına kızımın derslerdeki durumunu ve yaptıklarını anlatmalarını) ayrıca okulun rehberlik servisiyle konuşmamı söyledi. Benim gözlemlemelerim: öğretmenini benimseyememiş olması üzerine yoğunlaşıyorum, ve özeleştiri: kızım memnun edilmesi zor bir kız. :(
 
Geri
Üst